Chicago 2

Zondag 27 september

18:00 uur

We zitten nu op Union Station in Chicago. Onze trein naar Memphis, Tennessee vertrekt over 30 minuten. We zitten in de wachtruimte (over 10-15 minuten gaan we instappen) en Dinie heeft nog een Big Mama gefilmd. Haar grote obsessie.

Na het ontbijt aan de overkant van de straat vanmorgen zijn we de spullen gaan pakken. Die konden we tegen betaling opslaan in de hal van het hotel. Belachelijk dat je daarvoor betalen moet.

We zijn toen naar de rivier gelopen en hebben daar zo’n super toeristische attractie genomen, een boottocht (walgelijk als je eraan denkt). Het waaide nogal en met de wolkenkrabbers in de buurt ben je niet zeker van zon dus het was erg koud op de boot.

De tocht ging over een stuk van de Chicagorivier en over Lake Michigan. Wel leuk maar de kou heeft het leukste ervan afgehaald. We moesten helemaal door sluizen heen om in Lake Michigan te komen (het hoogteverschil is ongeveer 2,5 feet = 75 cm).

Daarna zijn we de stad ingelopen en de eerste souvenirs gekocht. T-shirts en petjes van de Chicago-Bulls (Basketball Wereldkampioen 1991-1992).

We zijn toen op zoek gegaan naar de gebouwen van mijn verlanglijstje waar we nog niet geweest waren. Die hadden we zo gevonden en enpassant ook nog het gebouw waar de Blues Brothers het geld moesten inleveren.

6:40

We zijn nog even naar het strand gelopen. En hebben even lekker met onze rug in de zon gezeten. Daarna zijn we in het hotel nog wat wezen drinken en hebben onze rugzakken weer op onze rug (waar anders) gehesen en op weg naar Union Station gegaan.

We zitten nu in de trein. Hij is al 10 minuten te laat met vertrekken dus dat begint al goed. Achter ons zitten van die echte Southerners tegen elkaar te knauwen. Wat een irritant accent is dat. Maar we gaan zo op naar Memphis. Het enige dat ik hoop dat er niet te veel van die aanstellerige jankende Elvisfans naar Graceland gaan, want dan heb ik het dus zo bekeken.

Maar we zijn er al ’s morgens vroeg dus help me hopen dat het meevalt.

Het is nu 7:25 PM en we zijn Chicago uit. Hartstikke leuke stad maar toch minder leuk dan New York. Wat er hier opviel is dat ze geen straatverkopers met koffie, hotdogs enz. hebben. In Boston & New York wel. We kwamen er ook pas vanmiddag achter dat het wereldberoemde Robie-House (gebouwd door Frank Lloyd Wright) ook in Chicago staat. Ik had er graag nog heen gegaan maar we hadden treintickets (en er gaat maar 1 trein per dag die kant op) dus helaas pindakaas voor Edwin. Misschien als we over 2 jaar weer naar Amerika gaan voor de westkust dat we dan en tussenstop in Chicago kunnen maken. Ik wil ook nog wel een keer naar New York. Misschien zijn we daar net 1 dag tekort gebleven maar goed, ik kom daar nog wel eens. Ik ook!

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.