2001

En daar kwam haar tweede verjaardag ook al weer.
Ik had een Teletubbie-taart gebakken voor Sabine en ook nog een Berttaart gemaakt.
Sabine was weer echt jarig. Ze kan zo genieten in mensenmenigtes. Ze had een tent gekregen en daar kroop ze steeds prinsheerlijk in samen met alle andere kinderen.

Haar middagslaapje was niet meer gewenst door madame, maar soms kregen we haar nog even naar bed.
Maar als je dacht dat ze makkelijker insliep dan had je het toch wel echt mis.
Ze werd wel wat vroeger moe, maar het duurde net zolang.
Gelukkig waren er periodes tussendoor dat we er niet steeds bij hoefden te blijven.

Sabine raakte haar spreidbroekje kwijt want het had niet tot nauwelijks effect gehad en volgens de orthopeed kon het in haar geval geen kwaad. Als de heup eruit zou gaan zou ze daar geen last van krijgen.

In mei werd haar een reciprocator (loopbeugels tot en met haar heupen met een bewegingsmechanisme erin) aangemeten

Via de VU hadden wij informatie gevraagd over de Vroegbehandeling bij Heliomare.
In mei hadden we een gesprek met de Revalidatiearts van Heliomare.
Vlak daarna kon ze komen voor een speltest. Dit om haar niveau te bepalen voordat ze naar de Vroegbehandeling zou gaan.
Volgens de standaardnorm liep ze qua ontwikkeling ongeveer een half jaartje achter op haar leeftijdsgenootjes.

Na de zomervakantie kon ze naar klas "Nijntje"

Ondertussen was ons huis eindelijk klaar.
We hadden het gekocht in juli 1999 en er was nogal wat vertraging geweest.
Eind juni kregen we de sleutel en op 21 juli 2001 zijn we verhuisd.

Rond die tijd was ook de reciprocator klaar en ze vond het geweldig om te kunnen staan en lopen.
De rollator die we meekregen was eigenlijk een paar maatjes te groot en het werkte ook niet helemaal nog.

Op 4 augustus was het eindelijk zover. Sabine mocht naar "school".

Met de bus mee met Corrie. Dat klikte meteen en de tweede dag reed ze al alleen mee in de bus en ik reed erachteraan.
Op de groep kon ik na het liedjes zingen met de moeder van Sander, die ook voor het eerst was, koffie gaan drinken, want ze hadden ons helemaal niet meer nodig. Wat een kanjertjes. We mochten alleen nog niet naar huis voor het geval dat.
Na de eerste week mochten we thuisblijven. Wat een meevaller. Sabine vond het helemaal geweldig op school.

Alles ging prima en op 13 september 2001 gingen (tante) Hannie & Bas trouwen. En Sabine was het bruidsmeisje samen met Evelien. Ze zag het helemaal zitten. Ze werd dagelijks met het feit geconfronteerd, want mama was druk bezig met het afmaken van de bruidsjurk. Ja het was een pittig drukke tijd met de verhuizing en de bruidsjurkperikelen, maar het is allemaal gelukt. Ook het bruidspakje van Sabine was nog op tijd klaar. En alles zat perfect.
Sabine kreeg een mandje met rozenblaadjes en ze bleef strooien in de trouwzaal.
Helaas was haar rolstoeltje nog niet geleverd en kon ze er dus niet lekker de hele dag rondcrossen, maar gelukkig kon ze kruipen op een podium. Ze vond het weer één groot feest.

Na de bruiloft gingen we ook op "huwelijksreis". Lekker met zijn drietjes naar Torremolinos in Spanje.
Dat wist ze heel goed, want elk vliegtuig dat over ons heen vloog was volgens ons dametje onderweg naar Spanje.
Genoten heeft ze weer van de vliegreis en het vliegtuig was niet eens zo leeg. (In aanmerking genomen dat we 3 dagen na de ramp in het WTC) gingen vliegen. Er was wel extra controle, zelfs Sabine werd behoorlijk gefouilleerd.
Wat wel een beetje vreemd was dat ze in het vliegtuig beelden lieten zin van het RTL-journaal met de rampbeelden.
Als je al een beetje vliegangst hebt, lijkt het me niet echt bevorderlijk. Gelukkig hadden we er alle-drie geen last van.

We hadden prachtig weer en het was een erg kindvriendelijk park. We kregen het voor elkaar dat ze tussen de middag een tukje deed en zo kon ze mee naar de Kinderdisco. Nou dat vond ze wat hoor. Met haar reciprocator aan ging ze heerlijk dansen. Het weekje was zo weer om.

Terug op school had Sabine wat aanpassingsprobleempjes. Ze was stilletjes terwijl ze de eerste dagen juist zoveel "babbels" had. Ook als ik een meeloop-dag had, mocht ik met niemand praten en moest ik steeds bij haar blijven zitten.
Ik was háár mama en van niemand anders.

Na een paar weken was ze gelukkig weer helemaal in haar element op de peutergroep.

>Dit jaar gingen we voor het eerst Sint Maarten lopen. Op school had Sabine een mooie lampion gemaakt en ze vond het geweldig. samen met nichtje Nora langs de deuren. Ze zong niet mee maar was wel aan het "swingen" in haar nieuwe rolstoel. Deze had ze inmiddels gekregen in oktober. Wat was ze trots ze zat als een koningin in de Kiddo.

Na Sint Maarten kwam natuurlijk ook Sinterklaas in het land. Nou geweldig natuurlijk. Schoentje zetten en al die pepernoten!!!!!

De kerstboom kwam en dat was natuurlijk ook prachtig. En ook nog gezellig eten met opa en oma's. Het was een groot feest voor ons meisje.

Lees verder: