Niagara Falls-Chicago

Vrijdag 25 september
8:00 AM
We zitten inmiddels in de trein van Buffalo naar Chicago. We zijn hier al vanaf 3:30 AM maar toen was het te donker om te schrijven. We zijn net voorbij Cleveland gekomen en geloof het of niet; De trein rijdt vooralsnog op schema. Na het slapen bij de Best Western Inn Down Town Buffalo werden we om half 3 gewekt, gauw de spullen gepakt, een taxi gebeld, uitgechecked en naar het station. We waren nog geen minuut binnen of de trein kwam al aan rijden. Perfect getimed dus. Snel een plaatsje zoeken en verder slapen. We moesten verplicht tegen elkaar aan liggen want het was hartstikke koud in de trein. Erg hoor. (wie was er nu een aansteller).
Nog even over gisteren. We hadden gisteren een perfecte dag tot ongeveer 1 uur ’s middags.

We zaten dus in het treinstation te wachten op de bus van 7:30 uur. Ik ging op een gegeven moment naar buiten om te roken en raakte aan de praat met een ronselaar voor de taxichauffeurs.

Die vroeg waarom ik niet met de taxi ging. Vanwege de kosten natuurlijk. Toen bood hij aan om een taxichauffeur te regelen die ons, voor hetzelfde geld als de bus, weg zou brengen. Die had hij snel gevonden en ik ging Dinie vragen of ze ook mee wilde. We zouden gaan, komt er plotseling een andere taxichauffeur naar buiten stormen die aan mij vraagt waarheen en voor hoeveel. En die bracht ons weg voor $30,- omdat hij de eerste taxi was.

Afijn, wij hadden ons dus laten afzetten bij een breakfast gelegenheid en we waren daar om 7:30 uur. Afschuwelijk vroeg en afschuwelijk koud.

De taxichauffeur vertelde ons dat het de koudste nacht was en niet gebruikelijk voor de tijd van het jaar. Het was 3°c. Slechts 5 keer per jaar komt er een mist op de Niagara-rivier, wij hebben het gezien. Maar ondertussen was de lucht wel strakblauw, weinig wind dus het zou lekker warm worden. De taxichauffeur voorspelde 22°c (het werd slechts 14°c in Niagara Falls) maar het was wel lekker warm.

Om ongeveer 8 uur ’s morgens liepen we bij het Visitors Centre van het Amerikaanse gedeelte. We waren zo akelig vroeg dat er nog niemand was (maar wel een hoop folders) dus zijn we zelf maar op pad gegaan.

We zaten dus aan de Amerikaanse kant. We zijn eerst Goat-Island rond gelopen en op de Three Sisters geweest. Je staat naast waar de waterval naar beneden stort. Een pakket water van een halve meter hoog of meer valt naar beneden. De American Fall = 56 meter hoog en heeft een hoop rotsen eronder liggen. Deze maken het spectaculair en bruisend. De Canadese Fall is 55 meter hoog en gaat recht naar beneden.
Het leuke hiervan is, is dat ze in de vorm van een hoefijzer vallen. In het midden ontstaat een gigantische wolk van opspattend water, die je van ver al kunt zien.
We waren al met al zo klaar met de Amerikaanse kant. We zijn nog even aan de “voet” van de American Falls geweest en daarna wandelden we even naar Canada. Daar was het echt schitterend
.
Je kijkt daar gewoon recht op de watervallen. Doordat we zo vroeg waren konden we nog tegen de zon foto’s maken en filmen. Later was de zon zo krachtig dat dat niet meer kon.

Toen we aan de Canadese kant langs de American Falls liepen voelden we al af en toe een spatje water. Toen we echter bij de Horse Shoe Falls waren leek het wel compleet noodweer. Toch wilde we er door om naar het restaurant te komen. Dus camera’s onder de trui en lopen maar. Echt compleet zeiknat kwamen we bij het restaurant aan. Het opspattend water van de waterval kan door de ronde vorm van de waterval geen kant op en moet omhoog. Daarna zijn we naar de Scenic tunnel gegaan. Daar kregen we van die gele vuilniszakken met capuchon aan zodat we naast en achter de Horse Shoe Falls konden kijken. Wat een lawaai, wind en water.
We gingen hierna weer terug naar Amerika. Bij de grensovergang liepen er 2 Duitsers voor ons die allerlei formulieren moesten invullen. Wij konden gewoon doorlopen, vast omdat we er zo lief uitzien. En we waren inmiddels weer droog.


Het was toen ongeveer 12:30 uur. Om 13:15 uur ging er volgens Dinie een trein naar Buffalo. Dus wij als een speer naar het busstation om te kijken waar het treinstation is. Toen in flinke wandelgang naar het station. Het was best wel ver weg en na een half uur pakte Dinie nog maar eens het treinboekje er bij. Blijkt dat de trein om 13:00 uur weg gaat en het was al 13:00 uur–> trein gemist (en dat was de laatste van die dag)–> vele kilometers voor niets gelopen en we moesten ook nog eens terug. Snik.

Vetgedrukt= Dinie
Normaal= Edwin

Onderweg terug contant geld opgehaald met de Visa-card (echt ongelofelijk makkelijk) en aangekomen bij het busstation gingen we ons verdiepen in de terugreis naar Buffalo per bus.
Dat viel niet mee maar de mevrouw van de Metro-bus heeft het ons prima uitgelegd.
Eerst moesten we met bus 40, 5 kwartier rijden naar de bus terminal in Buffalo, daarna met bus 6, 45 minuten richting Depew Train Station waar onze bagage stond, dan 10 minuten lopen naar lijn 4 die ons terug zou brengen naar Down Town Buffalo in 45 minuten en dan overstappen op lijn 25 die ons bij het hotel zou afzetten. Vrij ingewikkeld dus en dan weet je de weg niet en moet je vragen om een transfer (overstap bewijs), vragen of ze willen omroepen als je er uit moet op een bepaalde halte.
Nadat we om ± 18:00 uur eindelijk onze bagage hadden zagen we het niet meer zitten om nog eens 1,5 uur in de bus te moeten zitten; We konden trouwens ook de bus halte van lijn 4 niet vinden. Dus gingen we maar eens de weg vragen bij een benzinestation. De mensen vertelden dat het nog 2 mile lopen was naar het busstation (= 45 minuten lopen met rugzak en langs de kant van de weg). Daar hadden we dus geen zin in dus taxi.

We waren verschrikkelijk moe: van het wachten, het hangen, het zoeken en het lopen dus aangekomen in het hotel om ± 18:30 uur zijn we gelijk gaan liggen.

Om een uur of acht hebben we nog wat gegeten en om 10 uur gingen de ogen dicht voor die korte nacht.

We zijn 20 minuten geleden weggereden uit Toledo Ohio. De laatste lange stop (± 30 minuten). Het is nu 10:10 uur en straks gaan we de horloges weer verzetten. Dan komen we namelijk in de CT-zone (Central Time) en daar is het een heel uur vroeger. Over vier uur zijn we in Chicago en gaan we weer fijn lopen. Ik hoop dat mijn knie het houdt want ik heb al vanaf New York last als we lopen (en dat doen we nogal veel).
Totaal gelopen kilometers= ± 80 kilometer.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.