Vanmorgen was ik alweer om 7.15 in de VU.
Sabine even gespoeld voor de laatste keer en toen begon het wachten.
Ongeveer om 9 uur had de dokter gezegd. Uiteindelijk werd ze om half 10 naar de OK gereden. Van tevoren had ze even een klein traantje, maar het viel erg mee. Toen Edwin afscheid moest nemen (er mag maar 1 ouder mee de OK in) kwamen er hele dikke tranen. Toch had de humor haar niet helemaal in de steek gelaten. Ze moest van haar bed over op de operatietafel (heeft ze helemaal zelf gedaan!) en daarop lag een matrasje waar continue warme lucht in werd geblazen. Zegt ze: "Het lijkt wel een springkussen" en ze ging er lekker op zitten wippen;). Ze wilde graag met een kapje slapen voordat het infuus werd ingebracht (reden). HJet duurde even voordat ze zich overgaf, maar om kwart over 10 ging ik weer terug naar haar kamertje. Het duurt nog wel ruim 2 en een half uur minimaal, maar gelukkig heb ik mijn lappie mee en genoeg om de tijd te doden. Mijn dappere meisje…….
3 gedachten over “Sabine onder het mes”
Ze is echt dapper…ik heb een kaarsje aan en denk aan jullie….
slik slik slik, sabine je krijgt t altijd weer voor elkaar dat ik met tranen in mijn ogen zit te lezen.
ik hoorde van mama dat je heel dapper onder narcose ging, dapper hoor!
we komen zo gauw als t mag en kan naar je toe om je een dikke knuffel te brengen.
liefs, bas hannie naomie en zoxc3xab
Ik denk aan jullie hoor!!
En vooral aan die dappere kanjer van jullie natuurlijk!
dikke knuffels van ons