VU dagje 2

Gisteren liep het in het begin als een tierelier. Ik was binnen 20 minuten op Heliomare, Sabine meegenomen richting de VU.
Daar waren we binnen een half uur en, jaja je gelooft het bijna niet, we hadden direct een plekje op de invalidenparkeerplaats van de poli!
Dus waren we ruim een uur te vroeg voor de afspraak. Even de tijd gedood in het restaurant en om 13.00 uur waren we op Poli B, waar Edwin ook aankwam. Mochten we toch meteen mee met de arts. Een kwartier xc3xa9xc3xa9rder. Wat een tegenstelling met gisteren zou je denken.
Na wat algemene dingen kwamen we op het struikelblok. De sterke adductie van Sabine haar benen. Edwin zegt al tijden dat hij het idee heeft dat het uit haar heupen vandaan komt. Die zijn al jaren uit de kom wat in principe geen kwaad kan voor niet-lopers. Haar heupkom is vrij vlak en ook haar heupkop is niet helemaal rond. Ik had het idee dat het haar binnenbeenspieren waren en volgens de fysio van de VU was het waarschijnlijk haar hamstring. Tja wat is het nu? De hamstring was bijna meteen uitgesloten want ze kan nog steeds met een soepele beweging haar voeten tegen haar neus doen. Binnenbeenspieren ook niet echt, maar later bleek dat de pezen in haar lies toch echt wel flink verkort zijn. Maar……haar heupen zijn duidelijk ook xc3xa9xc3xa9n van de boosdoeners. Ze draaien niet erg veel naar binnen(voor de kijkers naar buiten) en ietsje meer naar buiten. We hebben wat heen en weer gediscussieerd, maar omdat dit meer het terrein is van de orthopeed hebben we nu een afspraak voor het gecombineerd spreekuur revalidatiearts/orthopeed voor 18 september, eerder was niet mogelijk! nou ja echt haast heeft het niet. We bespreken dan eventuele operatiemogelijkheden, de voors en de tegens (die blijkbaar in zeer hoge mate aanwezig zullen zijn) en eventuele therapiexc3xabn of misschien toch botox voor de verkorte spieren/pezen. Botox wordt meestal slechts toegepast bij spasticiteit en dat is er niet. Dus wel iets meer duidelijkheid, maar nog geen adequate oplossing, mocht die er al zijn.
Toen we op de snelweg reden werden we gebeld door opa. Sabine nam op omdat ik geen carkit heb. Ze begreep er niks van. Toen belde een ander nummer, een vreemde meneer waar Sabine ook geen wijs uit werd en maar weer ophing. Daarna weer die meneer aan de lijn. Uiteindelijk werden we nog een keer gebeld in Uitgeest toen kon ik stoppen gelukkig. Bleek dat opa aan de kant van de weg stond met een lege accu in Heiloo. Dus op naar Heiloo dan maar. Opa in de auto gehesen, en dat is een hele toer in die hoge bus van ons, geloof me maar!. Scootmobiel aan de kant gezet, opa naar huis gebracht, sabine er uit en aanhangertje mee om de scootmobiel op te halen. Hannie ging mee, we waren nogal aan het worstelen met de spanbanden met het schaamrood op de kaken. Na ja, dat viel wel mee maar het zag er niet erg handig uit wat we deden, hahaha!
Ik had net in de bus met Sabine afgesproken dat we even flink zouden werken aan haar werkstuk/spreekbeurt over Drenthe. Helaas, madam had weer een mazzeltje, ze heeft lekker tv gekeken bij oma en tegen half 6 gingen we pas weer naar huis. Ik was gesloopt! Gauw koken. Na het eten ben ik me toch een partij in slaap gedonderd op de bank. Laura maakte me wakker: "Mama, je snurkt!" Het was tijd om naar bed te gaan voor de dames dus helaas mocht ik niet verder tukken. In alle hectiek en duf gevolg ben ik ook xc2xb4s avonds nog vergeten om naar de "kettingparty" van mijn buuf te gaan. Sorry, Renate! Ik begin te dementeren, geloof ik. maar je houdt mijn klandizie nog te goed.

4 gedachten over “VU dagje 2

  1. hoi Dinie,
    dat werd op deze manier een avontuurlijk dagje…gelukkig hebben jullie opa in de bus gekregen en weer veilig thuis af geleverd….wel handig dat je dane en aanhangertje hebt waar de scootmobiel weer op kan staan!
    het gebeurt mij ook af en toe wel dat ik op de bank in slaap val

  2. Ik had eerst VU 1 gelezen, en dacht direc; “Oh, dat zijn de pezen in haar liezen”
    Nu lees ik dat dit inderdaad zo is. Mijn pezen moesten 2 keer gekliefd worden, een Z insnijding zodat de pees langer wordt. Het heeft wel geholpen, maar de 1e keer lang in een gipsbroek en de 2e keer lang in tractie.
    Ik ga er van uit dat de doktoren na al die jaren wel iets anders hebben verzonnen, want deze nabehandeling is niet fijn. 🙁
    Verder heb ik heel wat bij gelezen, en denk dan mijn godinnetje waar haal je de tijd en fut vandaan om nog zoveel leuke dingen met de kinderen te doen?

  3. ik sluit me helemaal aan bij peggy haar reactie
    Ik moet toch wel constateren dat jij xc3xa9xc3xa9n van de vele supervrouwen bent, die ik hier op de logs signaleer.
    Medische zaken afhandelen van je dochter, een reddingsactie uitvoeren voor je vader/schoonvader, nog blijven hangen bij je moeder/schoonmoeder,
    na een lange en flinkgevulde dag nog een gezonde maaltijd bereiden voor de kids…tjee,

    ik ben niet echt verbaasd dat je op een gegeven moment lag te snurken, nog voor dat de jongedames in bed lagen hahaha

  4. Hoi, ik schaam me dood dat ik zo lang al niet meer gekeken heb op jullie site, maar het is natuurlijk geen excuus maar het is zo ontzettend druk. Wat zijn de meiden groot geworden en wat is er weer veel gebeurd bij jullie. Ik zal proberen eens wat vaker te kijken op jullie site.

    Groetjes en knuffels,
    Marleen

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.