Opa in de bocht

Mijn ouders waren bij vrienden uit de buurt aan het oud en nieuw vieren en mijn vader is het soms eerder zat en wil dan naar huis. Nu klan hij zich heel goed zelf redden met zijn scootmobiel en zijn spalk. Dus het zou geen probleem moeten zijn als hij alleen eerder terug naar huis ging. Anderhalf uur laten kwam mijn moeder thuis en zag hem (toevallig) in de tuin liggen. Hij kan zich verbaal heel slecht verstaanbaar maken dus hoe het precies gebeurd is weten we niet. Hij lag in zijn trui voor de poort op de grond. Blijkbaar wilde hij de poort afsluiten en naar bed gaan. Gelukkig voelde hij helemaal nog warm, zelfs zijn handen dus erg lang kon hij daar niet gelegen hebben. Al beweerde hij zelf dat hij er heel lang al lag. (zelfs een minuut is dan lang denk ik). Mijn moeder heeft zich een breuk gesjouwd om hem naar binnen te krijgen, maar het is gelukt. Hij heeft een paar dagen boven in bed doorgebract want hij kon met zijn slechte been helemaal niets meer zo’n pijn had hij.
Nu gaat hij gelukkig al weer vrolijk zijn gang en hobbelt hij weer rond. We zijn ons wel wild geschrokken zeg. Voor hetzelfde geld was hij daar anderhalf uur eerder terecht gekomen en was het buiten nog de temperatuur geweest van een paar dagen daarvoor. Je moet er niet aan denken, zeg….

9 gedachten over “Opa in de bocht

  1. Jeetje, Dinie, wat zullen jullie inderdaad geschrokken zijn. Lijkt me dat hij maar even niet alleen op pad gaat zo.. (tenminste…)

    Hoe is het inmiddels met Laura? Wat een hardnekkige buikgriep he? Wij zijn begin december allemaal geweest hier…. duurde best lang voor we hersteld waren!
    gr, Astrid

  2. Hahaha, andere Astrid, ja het was even verwarrend in het begin, maar gelukkig heb je de websitelinks die je kunt zien 😉
    En het was een kortstondig griepje dit keer (gelukkig)

  3. Da’s echt even schrikken zeg! Gelukkig goed afgelopen. Eigenlijk zou ie een soort alarm mee moeten, want ik kan me voorstellen dat het wel lekker voor ‘m is om zijn zelfstandigheid zo te behouden en zijn eigen gang te blijven gaan met zijn scootmobiel. Zo had mijn oma vroeger een pieper voor noodgevallen.

  4. een mobieltje is inderdaad, ook al is ie verbaal niet goed verstaanbaar. De mijne kan ik om mijn nek doen, misschien een ideetje. Groetjes 😉

Laat een reactie achter bij DinieReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.