Het is er deze keer dus toch van gekomen. We zijn in Venetië geweest. 2 jaar geleden was het veel te heet. Nu eigenlijk ook, maar we hebben het toch gedaan. We waren eerst (116 km) naar Venetië zelf toegereden, helaas waren alle invalidenplekken bezet en de parkeergarage waar we inpasten was vol en de andere was onder de 2 meter.Toen zijn we terug gereden naar Fusina gereden en hebben we de boot gepakt. Gevolg daarvan was dat we bijna 2 uur later dan gepland in de stad waren. Aan wal was onze eerste aanblik een gigantische trap, die we wel moesten nemen (op de terugweg heeft Sabine de treden geteld, 52 op en 52 af!!!) Dáá¡rna vielen alle trappetjes mee. Al waren dat er wel heel erg veel. We hebben ons een breuk gesjouwd, maar het was het absoluut waard. Wat een leuke stad, al de steegjes, pleintjes, grachtjes, geweldig! Ze hadden trouwens wel trapliftjes bij sommige trappen, maar daar had je een sleutel voor nodig en waar zou je die vandaan moeten halen??? Buiten dat het dan allemaal een eeuwigheid zou duren.
Het was wel vreselijk druk, maar dat mocht de pret niet drukken. De meiden vergaapten zich aan de maskers en het venetiaanse glaswerk.