Op de weg naar onze uiteindelijke vakantiebestemming reden we over de brug van Millau heen. De reis verliep heel relaí en ruim op tijd waren we op het park “Vendrell Platja” aangekomen. Daar aangekomen schrokken we behoorlijk van het “hudjemudje” van de behuizing. We stonden met de veranda meteen aan een straatje van ong. 2,5 meter breed en daar stond ook nog half de auto op en meteen daartegenover waren campingplaatsen, achteraf viel het mee, maar toch erg druk en krap en de camping was niet eens volgeboekt. Het huisje was ontzettend klein en de trap voor de voordeur was niet te zien geweest op de internet foto’s. We konden de veranda net aan opkomen, voornamelijk omdat de bus voor de deur moest staan en dat allemaal net aan ging. De voordeur door moesten Edwein en ik echt samen doen want dat was veel te hoog. Gelukkig leefden we voornamelijk buiten. Het huisje binnen zelf was superklein met hxc3xa9le smalle deuren. De rolstoel kon er zeker niet door en als we sabine tilden stoott xc3xa9xc3xa9n van beiden altijd wel een lichaamsdeel. maar al met al was het te doen en een heel gezellige vakantie. Het zwembad was redelijk alleen was het veel te druk in het diepe bad om sabine echt te laten zwemmen dus die poedelde maar wat in het kinderbadje samen met Laura. De meeste tijd brachten we toch door aan het strand en dat was prima. Er was een looppad tot aan de zee en van daaruit konden we sabine naar de plek tillen en de rolstoel er naar toe slepen door het zand. Het was geen druk strand dus wel prettig. de zee was nogal wild de meeste dagen dus echt zwemmen zat er voor sabine ook niet in. We hebben wel heerlijk over de golven gejumpd en gedreven.