Mijn kleine meissie had zo’n zin om weer naar school te gaan en de laatste keren ging het allemaal heel goed en gemakkelijk. Zelfs maandag met de andere juf die ze nog niet kende. Vanmorgen kwam ze huilend achter me aan gerend: "ik wil nog een kuhuhusje" En ik werd gekust zoals ik nog nooit gekust ben ;). En ik had al een paar hele dikke pakkerds e kusjes gekregen. Ze moest weer van me afgepeld worden. "Maar mama ik zal je zo missen!" Poeh ik ga zo niet lekker weg, maar ze zwaaide naar me voor het raam zonder dat er extra waterlandertjes kwamen. Ze zal nu vast wel weer lekker aan het spelen zijn.
4 gedachten over “Kleuterverdriet”
ach die kleine meid, ze is vast nu weer vrolijk bezig. Het hoort er allemaal bij maar dat diepe oergevoel van binnen kan ik me voorstellen.
Thyrza mag maandag voor het eerst gaan oefenen, ben benieuwd hoe zij het vind.
groeten en fijne dag, straks laura weer ophalen hihi.
ach die kleine meid, ze is vast nu weer vrolijk bezig. Het hoort er allemaal bij maar dat diepe oergevoel van binnen kan ik me voorstellen.
Thyrza mag maandag voor het eerst gaan oefenen, ben benieuwd hoe zij het vind.
groeten en fijne dag, straks laura weer ophalen hihi.
Ohhhh da’s dan moeilijk om haar achter te laten he? Al weet je dat het snel weer over zal zijn als je naar huis gaat. Ik heb dat heeeeeel lang met Mies gehad (tot groep 5 zelfs).
Ai.. hier dus een school-verhaal van Laura.. Rottig is dat toch he? ook al weet je dat de tranen zo gedroogd zijn… liever zie je ze niet komen.
Nog 2 weken en Davey gaat ook! Ik hou mn hart vast…
gr, Astrid