Zand, zand, zand…

…overal is zand. We waren van plan om vanmorgen al om half 10 naar het strand te rijden maar het werd ruim een uur later. We waren er (schat ik) om 11 uur. Om 13 uur waren we weer thuis want ik moest nog een paar boodschappen doen en daarna bij Blom haar zesde verjaardag vieren. Het was weer een druk maar gezellig dagje.
Morgenochtend gaan we om half 10 naar het strand en het kan echt niet later nu anders zijn alle invalidenparkeerplaatsen vol. En anders moeten we beneden parkeren. Dat is niet alleen pittig geprijsd maar ook nog eens een pokke eind lopen, heuvelop! Met de bakfiets durf ik het nog niet echt aan want ik ben er nog niet erg aan gewend. Daarbij komt ook nog dat ik hem waarschijnlijk de kluft niet op krijg naar het strand toe met mijn basisfietskracht. Op mijn eigen fiets is het een eitje maar met die bakfiets krijg ik op een recht stuk als ik hard fiets al "verzuurde" benen. Dus eerst nog maar eens flink oefenen.

6 gedachten over “Zand, zand, zand…

  1. Oh, ik word jaloers! Ik wil ook op het natte strand liggen, ik wil de branding voelen, en NEE niet in zo’n duffe stoel met gele banden. Daar voel je je zxc3xb3 hulpeloos in, ze kunnen je gewoon achterlaten. Ik zal nog eens kijken naar die strandwagen op zon-energie, die wordt op ieder strand geleverd. Peg in de branding, lijkt me zalig! 😀
    Ik kan natuurlijk ook wachten totdat jouw benen sterk genoeg zijn om die bakfiets met mij erin kunt voortbewegen 😉

Laat een reactie achter bij peggyReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.