Het mag ook wel eens gezegd worden. Edwin steekt altijd zodra hij thuis is flink de handen uit de mouwen. Het mag dan een grote hobby zijn. Soms moet het toch wel als een verplichting aanvoelen. Er moeten nog zoveel klusjes gedaan worden dat ik (en hij ook wel) er moedeloos van word.
Zaterdag had hij een tegelzaag gehuurd en is hij met deel 1 van het tegelwerk van de keuekn begonnen. Het is nu al prachtig. Hij had al vanaf het begin in zijn hoofd hoe hij het wilde hebben terwijl ik nog twijfelde. Ik ben erg blij dat ik uiteindelijk met hem mee ging.
Hoewel de tegels onderling qua maat verschillend waren (goh zou het aan ons liggen dat was bij de parketvloer ook al) zitten ze er keurig op.
Helaas moet hij over twee weken weer aan de bak want er moet nog een muur gedaan en het deel boven Sabine haar aanrechtje.
En dan liggen er nog wel tig klusjes te wachten.
We moeten nog badkamerkastjes laten maken. Plinten van het parket moten er nog op. En nog veel meer. Hij klust zich het rambam. Maar het belangrijkste, hij trekt ook veel met de meiden op tussendoor.

Prachtig gedaan hoor, schat!