Gelukkig viel het achteraf allemaal erg mee met de handbike. Er waren meer mogelijkheden dan ik had verwacht met de geleverde handbike.
Zo op het eerste gezicht leek het wel aardig.
Maandag had Martin van Verhoef de rolstoel en de handbike opgehaald, zodat men in Duitsland een passende bevestiging kon maken waarin de handbike aan de rolstoel vastgemaakt kon worden.
Woensdagmiddag kwam Martin ze weer terugbrengen. Zelfs de cranks waren verkort en ook de “trappers” hadden ze dwars gezet en verkleind. Dat laatste ziet er wel een beetje knullig uit. Vanmiddag hebben we hem uitgetest.
Ze komen hem gelukkig maandag nog afstellen want hij lijkt nog wel moeilijker te gaan dan toen hij echt nog te groot was.
De bevestiging is een hels karwei, maar dat gaat misschien nog wel wennen, zoals alles went…..
Ik kan nog niet zeggen dat ik blij ben dat we voor deze gekozen hebben (op advies van Verhoef) in plaats van voor de ROAM.

De Speedybike zoals hij woensdag geleverd werd en de Megaknullig, afgezaagde handvatjes.

Deze (volgens de verkoper op de beurs) veel te grote handbike lijkt mij bijna nog beter te passen dan degene die ze nu heeft. En het heeft ook nog hele mooie kleine handgrepen ook.

Ik hou helemaal niet van zeuren, maar ik heb er echt spijt van dat ik niet meer heb doorgedramd dat ik die andere bike wilde voor Sabine. De doorslag gaf dat deze door haarzelf zeer eenvoudig aangekoppeld kon worden. Maar ja dan kon ze dus geen transfers meer maken. De nieuwe adapter is voor mij ook niet zo makkelijk te doen en dat ging wat ik zo op de beurs heb gezien bij die ROAM een stuk makkelijker. Goed, we hebben weer een lesje geleerd.