Gisteren zat ze natuurlijk heerlijk in de rolstoel en de vraag was even of ze het tot 17.00 uur uit zou houden want dan kwamen papa, Laura en oma. Dat lukte heel goed, ze zat lekker achter de laptop na wat schuiven met het bureau;). Om vijf uur zaten we dus samen in de hal op ze te wachten. Wat een verrassing. Ze was wel moe, maar wat ging dat goed.
Vanmorgen was ik er al vrij vroeg (had nog vroeger gekund, anderhalf uur over gedaan;(). Haar wond zag er goed uit, die is voor het eerst verschoond en dus door ons bekeken. De arts was ook al geweest. Men heeft besloten dat het infuus eraf mocht mits ze goed bleef drinken. Geen probleem hoor. Het infuus zit er nog wel in, maar alles is al sinds half 10 afgekoppeld.
Straks gaan we lekker weer een rondje rollen over de afdeling en VU Kinderstad.
Een gedachte over “Wat een welkom…..”
Wow!!! Wat goed en wat is het weer een ander gezicht, het is weer echt Sabine…ben blij dat het szo goed vooruit gaat….je bent een kanjer Sabine!
Veel liefs,
Linda