"Kijk eens mama", zegt Laura, "dit ben ik". En ze tekent een cirkel. Daar in komen 3 stipjes, de ogen en de neus, daaronder komt een prachtige lachende mond. Dan de haren, de tanden, ook de oren en de nek zijn niet vergeten. Mijn kleine meidje gaat prachtig tekenen. En ze krijgt er geen genoeg van, want ik heb er al drie meer en dan veel groter en uitgebreider liggen. Maar deze vond ik zo lief. Op een memoblaadje!
4 gedachten over “Laura’s eerste zelfportret”
Dat heeft ze heel goed gedaan. Je ziet er echt een gezicht in.
ohh… niet alleen lief; sprekend Laura toch? ogen, neus en een smiley?
Bravo! Mondriaan en Van Gogh: “eat you heart out!
gr, Astrid
(die googled .. op jouw zere schenen…)
Mooi. Lijkt wel wat op Snoopy, met dat buikje.
Groetjes, Adolf.
Wat lief zeg! Leuk al die details!