Om half vijf werden we gebeld door de receptie van Heliomare.
Ze hadden een rollator en loopbeugels van de parkeerplaats gehaald.
En ik had ze niet eens gemist. Het was ook zo’n rare week.
Wat vervelender was dat we ze nu moesten gaan ophalen.

Opeens kreeg ik een heldere ingeving (en geloof me die heb ik de laatste tijd niet vaak); het was zulk mooi weer, laten we met zijn allen gaan en dan gaan we in Wijk aan Zee nog even naar het strand en meteen even eten. En zo kwam Laura vandaag voor het eerst met een strand in aanraking.
Ze vond het erg leuk dat zand. Maar dat zit in de familie want Sabine is er VERZOT op.
Helaas was het zonnetje weg en waaide het flink.

En het strand was ook nog niet rolstoelvriendelijk met planken e.d. “ingericht”. We besloten om maar even ergens anders te eten. Uiteindelijk bij de Patatoloog terechtgekomen (jeugdsentiment).