“…dada en baba. ” Dat zei Laura eergisternacht. Leuk maar niet echt een eerste woordje. Sabine zei met 10 maanden papa maar dan ook echt gericht tegen Edwin. Gelukkig nog net eerder dan dat ze poes zei.
Maar vanmorgen zat ik op Sabines bed met Laura op schoot en ze brabbelde helemaal niet.
Tot Edwin binnenkwam en weer wegliep. Ze keek naar hem en zei: “papa”.
Je vraagt je toch af; is dat nou stom toeval of is ze nu overal razendsnel mee? Ze is nog niet eens 7 maanden!
Het wordt vast ook weer een vaderskindje net als haar grote zus.
SNIK
Een gedachte over ““papa….””
Lisa was ongeveer 8 maanden oud. In mijn slaap hoorde ik een klagelijk MAMA uit haar kamertje komen. Nog nooit stond ik zo vlug naast haar bedje. Kind in diepe slaap, had ik het gedroomd? Vast wel, tollend ben ik weer in mijn eigen bed gevallen. Een paar maanden later was haar eerste echte woordje PAPA.
Ik weet niet wat die meiden met hun vaders hebben. 😉 😀