Ja ach hoe zal ik het brengen. Ben eigenlijk nooit zo met leeftijd bezig. Dertig worden vond ik een grapje. Kon me nooit voorstellen dat iemand daar nou zo’n moeite mee had. Maar VEERTIG.
Dat klinkt toch echt zeer volwassen en bijna bejaard . Niet dat ik er wakker van lig, maar ik kan mezelf echt niet als een vrouw van bijna veertig zien. (anderen heel waarschijnlijk wel )
En toch; morgen is het zover. Morgen begin ik aan mijn eenenveertigste levensjaar.
MORGEN WORDT IK VEERTIG
En er is geen hond die daar wat aan kan doen.
En het erge is dat Edwin dan nog voor drie weken een jaar jonger is dan ik.
En in navolging van al diegenen die de Bucketstamphype hebben ontdekt zal ik deze ook maar plaatsen met al mijn oude foto’s . Die goede oude tijd, ach jong, rimpeloos, blij, maar vooral zo zorgeloos. Ik zou voor geen goud meer twintig willen zijn!
Hij staat wel even in de omgekeerde volgorde maar ach.
Dit zij de fotootjes die we hebben gebrtuikt voor de uitnodiging van ons feest op 4 februari
En het is nog op vrijdag de dertiende ook. Normaal gesproken mijn lucky day. Zou het dan toch een openbaring worden. Het leven begint bij….
4 gedachten over “Tweede jeugd, over the hill?”
Alvast van Harte! Leuke log heb je. Ik kom nog eens terug om verder te lezen.
Hoi Dinie,
Alvast van harte gefeliciteerd. Je loopt een paar jaartjes op mij vooruit, maar ik herken het wel. En als ik 40 word, dan moet Paul nog 36 worden. Is dat een schrale troost voor je??? 😉
Een heel plezierige dag gewenst morgen. Geniet ervan.
Groetjes, Marleen
Ban harte gefeliciteerd! Ik zag het nog net op tijd hihi. Oh wat heb je dat leuk gedaan met die foto’s!
Heb je gekeken naar jouw foto’s en die van je kids in de kolom hiernaast? Wow dat is echt sprekend he? Wat leuk!
Van harte dus…ik zat er eentje naast 😉