…het is geen complete verrassing na de vluchtige aanblik van gisteren, maar toch schrok ik. Een 34-jarige vrouw…dan gaan er allerlei gedachten door mijn hoofd. Laat ze kleine kindje achter? Een verdrietige partner, een moeder, een vader? Wat vreselijk. En tevens gaat ook mijn hart uit naar de chauffeur. De man nog maar een paar jaar van zijn pensioen verwijderd. Hij deed het toch ook niet opzettelijk. Voor het leven getekend. Dat blijft voor altijd op je netvlies staan.
Mijn opa heeft ooit eens een kindje doodgereden dat achter zijn vrachtwagen ging spelen vlak nadat hij eromheen gelopen was om te kijken of hij veilig weg kon gaan. De ouders hebben hem dit zien doen en zagen hun eigen kindje toen….Ik krijg er nog weer kippenvel van. Maar de ouders hebben mijn opa dan wel vrijgepleit van schuld, maar hij is het nooit vergeten. Zo ook Edwin zijn vader die reed met een oplegger en aanhanger. De fietser dacht dat hij voorbij was en stuurde naar links tussen de oplegger en de aanhanger in. Dat blijft vreten.
Ik had tegen beter weten in gehoopt dat ze wel gered kon worden, maar helaas.
Ook spookte door mijn hoofd dat er wel eens moeders zijn die hun kinderen(baby’s)alleen thuis laten slapen om even snel een ander kind van school te halen of een snelle boodschap te doen. Alleen al om dit soort redenen zou ik dat nxc3xb3xc3xb3it durven (willen). Het zal je gebeuren…..
(KLIK VOOR GROTER OP DE AFBEELDING)
8 gedachten over “Nee toch….”
Hoi Dinie,
Ik krijg gewoon kippevel op mijn armen nu ik dit lees brrrrr
ik snap ook niet dat ouders een jonger kind in bed laten liggen om even een boodschapje te halen of een ouder kind op te halen bij school….ik heb dat ook nooit gedaan hoor!
als mij onderweg iets zou gebeuren weet niemand dat er dan nog een klein kind in bed ligt…
Tegenwoordig wil Jeremy (10 jaar)niet altijd meer mee als ik een boodschapje moet doen dus die blijft soms even alleen thuis (nu zit de winkel op 600 meter afstand dus ben nooit lang weg) ook gaat hij tegenwoordig wel alleen naar vriendjes e,d je moest ze op een gegeven moment toch loslaten en de kans geven he?
(al blijft het soms lastig maar jeremy is ook geen kind wat in 7 sloten tegelijk loopt)
Vreselijk altijd, dit soort (en vele andere) ongelukken.
Mijn vader (ook vrachtwagenchauffeur geweest) heeft gelukkig nooit een dodelijk ongeval gehad. Genoeg collega’s wel, helaas.
Het noodlot zit altijd in een onverwachte hoek.
Groetjes, Adolf.
Brrr, wat een naar verhaal! Zo bizar ook recht voor het ziekenhuis 🙁
Toevallig las ik zo’n verhaal als wat jij beschrijft van de week ook op een andere weblog, daar stonden 2 kindjes bij een aangereden moeder te gillen en te huilen in de armen van een agent. Daar moet je toch niet aan denken!! Triest hoor, voor alle partijen …
En kinderen alleen thuis laten, heb ik ook nog nooit gedaan, bij de gedachte krijg ik al de zenuwen!
Zo ken ik ook iemnand die even haar kids ging halen en de uk liet liggen….Ze probeerde het goed te praten door te vertellen dat ze altijd een briefje in de jaszak had met haar adres en de vermelding dat er een kindje in bed lag te slapen……..
Zou ik ook niet kunnen…dan maar wakker maken of zoals ik vaker doe…de babyfoon bij de buuf of bij moeders…
Wat een vreselijk verhaal! En helemaal voor jou omdat je haar hebt zien liggen, brrr! Ik denk ook altijd direkt aan de mensen eromheen..
Ook hier… ik durf geen kindjes alleen te laten; je weet maar nooit! Ik ken een mevr. die zo een uur met de hond uit ging; haar kindje sliep immers altijd 2 uur.. (nou ja..!
Arme mevrouw… bah!
Voor het leven getekend!!! Ik heb als 3 jarig meisje (ben nu 41) eens een klein jochie van 3 zien liggen op de weg, hij was net doodgereden door een vrachtauto, het was echt net gebeurt. Dit beeld zal ik never nooit vergeten, de knalrode sokjes van dat jochie, voor altijd op mijn netvlies gebrand!
Groetjes, Gonny.
He Dinie, gefeliciteerd met je 3 jarig log-bestaan. Het is nog steeds leuk om jullie belevenissen te lezen, ook al zijn ze niet altijd even vrolijk, maar dat hoort er ook bij, helaas. Wij zijn heerlijk een weekje weggeweest en heb dus weer even flink wat bij kunnen lezen. Gaat het met Sabine al weer wat beter? Iris heeft ook ooit een herpes gehad, rond haar mond dan, die ik behandelde met zovirax en antibiotica omdat de huisarts dacht dat het was verergerd tot kinderzeer, ‘t ging gelukkig snel over. (ps, ik had dit berichtje vrijdag ook al geplaatst maar is niet doorgekomen denk ik, ik zag ‘m nergens meer staan)
He Dinie,
wat erg joh. Kan me voorstellen dat je er ff een rotdag van hebt, zulk soort dingen staan altijd best dicht bij je. Het is goed dat je hebt kunnen voorkomen dat Sabine het zag.
Liefs, Joke