Visserslatijn maar dan in het echt

Zondag ging Sabine voor het eerst vissen met oma Alie en opa Wilfried. Dit is al jaren een plan maar het was er nog nooit van gekomen. Sabine was (hoe kan het ook anders) dolenthousiast. We gingen niet al te ver van huis. Bij een brug in de buurt gingen ze staan. Er ging een hele delegatie mee (waaronder oma Jopie, Edwin, Laura en moi) Er moet toch iemand bewijsmateriaal tonen voor de megavissen die Sabine aan de haak sloeg. Wat een giller. Er zat nog heel veel vis ook. Oma had binnen een minuut al een voorntje die meteen werd teruggegooid want er zat nog geen water in de emmer. Ik had de emmer nog amper gevuld of Sabine had beet. Het was ook een voorntje. Papa hielp met eraf halen natuurlijk en hij mocht zwemmen in de emmer. De tweede keer dat Sabine beet had was het een heel gevecht. Wat een joekel was dat. Ik ben even kwijt wat voor vis het was. Maar hij staat er op. Helaas brak het lijntje. Oma Alie was het schepnet vergeten. Toen kwam de tweede monstervis, dat was een karper die herkende ik gelukkig nog;) Die was aan het vechten niet te kort. Zelfs de dobber brak af. Gelukkig mochten we later een schepnet lenen van een achterbuurvrouw maar helaas hebben ze daarna niks groots meer gevangen. Ik ging halverwege weg om Laura naar bed te brengen. Sabine had nog xc3xa9xc3xa9n voorntje erbij gevangen en die namen ze in de emmer mee naar huis. Sabine had helemaal pijn in haar arm van het hengelen. Maar genoten heeft ze en ik denk opa en oma ook. Opa heeft eigenlijk helemaal niet gevist, maar toerde wat rond in Hendriksveld op zijn booster.

Een gedachte over “Visserslatijn maar dan in het echt

Laat een reactie achter bij Anita van der BijlReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.