Op 15 september begonnen de weeën en om half 10 's avonds waren we onderweg naar de VU.
Aldaar om 10 uur begon de dikke pret pas goed. Heftige weeën en strontmisselijk.
Om 12 uur was er 5 cm ontsluiting. Ik vond het "pas" en de assistent-gynaecoloog vond het "al".
Lekker een uurtje onder de douche gestaan. Om 1 uur had Edwin trek in zoetigheid en ging even wat uit de automaat halen. Toen begon het pas echt "gezellig" te worden. Ik huppelde in mijn eentje door de verloskamer en jammerde er lustig op los (wel een acceptabel volume, hoor):" Auw auw auw, ik vind het nu niet leuk meer." Om kwart over 1 kwam Edwin terug gewapend met een zakje M&M's.
Toen kwam de eerste perswee.
Ik voelde wat tussen mijn benen. Volgens de "experts" waren dat vast mijn opgezwollen schaamlippen, maar ik voelde toch echt iets.
Dit bleken de vliezen; er was een "ballonnetje" uitgefloept. Eerst moest de volledige ontsluiting bevestigd worden. De vliezen werden gebroken en ...persen maar. Auwwwwwwww.....
Tussen de bedrijven door gaf ik heftig aan dat mijn voorkeur toch wel uitging naar de keizersnee.
Maar daar was ze dan om half 2: onze Laura, wat een prachtig meisje. Op de wereld gelanceerd in 6 minuten... en dat voor een eerste echte bevalling.
Totaal in 4 uur tijd bevallen. "Hemeltje lief" (*ook erg vaak uitgesproken geloof ik!) En de M&Metjes gingen om 5 uur mee naar huis!!!!
Om 5 uur 's ochtends kwamen we thuis. Sabine en oma Jopie lagen heerlijk te slapen. Maar voor ons nieuwe familielid wilden ze wel even de oogjes openen. Sabine straalde als een jong moedertje. Wat een trotse grote zus.